Podróże na koniec świata – Tristan de Cunha

Każdy ma czasami ochotę uciec gdzieś daleko na spokojną wyspę na której czas się zatrzymał. Jedna z takich wysp na Ziemi nazywa się Tristan de Cunha i należy do najbardziej odosobnionych miejsc na świecie. Jedynym sposobem dotarcia na wyspę jest droga morska z Kapsztadu w RPA. Nie ma jednak stale kursujących rejsów na Tristan de Cunha i wizyty muszą być rezerwowane z dużym wyprzedzeniem. Jeżeli dalekie podróże nie są Ci straszne, lubisz spokój, ciszę oraz piękne widoki to powinieneś rozważyć wycieczkę do tego wyjątkowego miejsca. Co warto wiedzieć o Tristan de Cunha? Oto kilka najważniejszych faktów z historii wyspy i jej mieszkańców.

Gdzie się znajduje Tristan de Cunha?

Tristan de Cunha to właściwie archipelag sześciu wysp pochodzenia wulkanicznego, który należy do brytyjskiego terytorium zamorskiego. Znajduje się na Oceanie Atlantyckim pomiędzy Ameryką Południową i Afryką. Tylko jedna wyspa jest zamieszkana i nosi taką samą nazwę jak archipelag. Najbliżej Tristan de Cunha znajduje się Wyspa Świętej Heleny – około 2160 km na północ. Odległość jaka dzieli ją od południowego wybrzeża RPA to około 2430 km, a od Falklandów 3480 km. Na głównej wyspie znajduje się jedyna osada zamieszkana obecnie przez około 250 ludzi. Jej nazwa to Edinburgh of the Seven Seas czyli Edynburg Siedmiu Mórz.

Dzieje Tristan de Cunha

Archipelag odkrył portugalski żeglarz o imieniu Tristao da Cunha w 1506 roku. To właśnie od jego imienia wzięła się nazwa tego miejsca. Kiedy zobaczył wyspy trwał akurat sztorm i załoga nie mogła wejść na ląd. Oficjalnie pierwszymi ludźmi, którzy postawili stopy na Tristan de Cunha byli Holendrzy, a miało to miejsce 17 lutego 1643 roku. Natomiast pracami badawczymi zajęli się Francuzi ponad 100 lat później. Za pierwszego stałego mieszkańca wyspy uważa się Amerykanina Jonathana Lamberta, do którego dołączyło trzech innych mężczyzn. Po wybuchu wojny brytyjsko-amerykańskiej w 1812 roku brytyjski rząd zadecydował o włączeniu wysp do Kraju Przylądkowego. Tristan de Cunha stał się oficjalnie częścią Wielkiej Brytanii 14 sierpnia 1816 roku. Założycielem pierwszej osady i zarazem pierwszym gubernatorem archipelagu był pochodzący ze Szkocji William Glass. Pod koniec XIX wieku liczba mieszkańców wyspy wynosiła zaledwie 64 osoby i powoli się zwiększała. W 1961 roku Tristan de Cunha zamieszkiwało już 290 osób.

Jednym z największych wydarzeń na wyspie była wielka ewakuacja wszystkich mieszkańców w 1961 roku, kiedy to doszło do wybuchu wulkanu. Mieszkańcy spędzili jedną noc na pobliskiej wyspie Nightingale i wezwali pomoc z Kapsztadu. Z RPA wyruszyli po kilku dniach statkiem pocztowym do Anglii, gdzie umieszczono ich w obozie w Calshot. Na Tristan de Cunha powrócili jednak dopiero po dwóch latach. Kilku najstarszych ludzi zmarło w tym czasie, urodziło się kilkoro nowych dzieci, a część zdecydowała się zostać. Większość z nich chciało jednak powrócić na wyspę ze względu na nękanie jakiego doświadczali przez dziennikarzy i innych ludzi, którzy byli bardzo ciekawi mieszkańców Tristan de Cunha. Także angielski klimat nie wszystkim służył. Jednak w 1965 roku wielu młodych mieszkańców wyspy, którzy zdążyli już poznać inny świat zdecydowało się na zawsze opuścić Tristan de Cunha. Od tamtej pory archipelag stał się popularny i zaczęli tam przybywać pierwsi turyści.

Dzisiejsi mieszkańcy wyspy

Dzisiaj na Tristan de Cunha mieszka około 80 rodzin i występuje tu 8 różnych nazwisk. Są to: Glass, Swain, Rogers, Green, Hagan, Repetto, Lavarello i Patterson. Wszyscy posługują się językiem angielskim. W osadzie Edinburgh of the Seven Seas znajduje się jedna droga. Wzdłuż niej zobaczyć można szkołę, basen, pub, kawiarnię, pocztę, niewielki szpital, sklep, muzeum wyspy, a także dwa kościoły: anglikański i katolicki. Często młodzi ludzie decydują się dalej kształcić i wyjechać na Wyspę Świętej Heleny, aby tam założyć rodzinę. Liczba osób na wyspie jest dość ograniczona i bywało, że małżeństwa zawierane były przez spokrewnione osoby. Głównym zajęciem społeczności Tristan de Cunha jest rybołówstwo i przetwórstwo rybne. Mieszkańcy uprawiają też własne warzywa. Na wyspę kilka razy w roku przybywają statki z Kapsztadu z różnymi towarami i pocztą. Podróż takim statkiem trwa około 5-6 dni.

Co można zobaczyć na Tristan de Cunha?

Pobyt na wyspie kierowany jest głównie dla miłośników dziewiczej przyrody, a także dla osób, które pragną spokoju i ciszy. Atmosfera Tristan de Cunha, bezkresny ocean i wspaniałe widoki pozwalają na długie przemyślenia. Nie ma tutaj większości udogodnień dla turystów. Sami mieszkańcy wyspy oferują noclegi w swoich domach i pełnią rolę przewodników. Na terenach całego archipelagu można podziwiać wiele ptaków i ssaków morskich. Są tutaj pingwiny, albatrosy i mewy. Dwie wyspy archipelagu – Inaccessible i Gough wpisane zostały na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Znajdują się na nich rzadkie gatunki zwierząt w tym około 50 rodzajów ptaków. Wyspy słyną również z pięknych widoków, które zapierają dech w piersiach.